Dzięki za dobre słowo! W Japonii tak jak i u nas, wszystko się zmienia - to co kiedyś było dostępne na kopy, zostało już w większości zrecyclingowane. Niemal dwie dekady kupowałem Saturnowe gry za grosze, nie interesowało mnie nawet PC Engine (które pod koniec 90s i na początku 00s było również oddawane za śmieszne kwoty, a teraz jest no... drogie
), od Famicoma i GB uginały się półki. Dziś sensowne tytuły na Satka bardzo trudno znaleźć, chyba że wpadniesz do sklepu stricte pod kolekcjonerów i weźmiesz coś z gablotki - ceny porównywalne do eBaya. I w zasadzie w całym kraju coraz trudniej o super okazje, nie ważne czy siedzisz na Okinawie, Kyushu czy kręcisz się po Osace. Tokyo? Dramat - na Akibie całe chmary białasów, partnerka nawet zwracała uwagę, że za mną łażą, bo wchodziłem w miejsca nieoczywiste (tzn. jak nie potrafisz czytać, to nie wiesz co tam jest). Same nastroje na japońskich forach/wśród twitterowych userów niosą jasny przekaz - "biali wykupują nasze retro i może dla nas zabraknąć".
Małe "rodzinne" sklepiki też są na wymarciu - kiedyś było tego naprawdę sporo, teraz większość moich źródełek to tzw. sieciówki.
Oczywiście skłamałbym pisząc, że nie da się kupić na miejscu czegoś taniego, jednak jeśli szukamy konkretów/rzadszych gier, to według mnie okazje się skończyły. Przykładem niech będzie ostatnia Beatmania na PS2, której brakuje mi w kolekcji - IIDX 16 Empress. Znalazłem egzemplarz na srogim zadupiu, a i tak chcieli w przeliczeniu na PLN 460zł - stan nie był zbyt zadowalający (na eBayu da się taniej) i odpuściłem. Cały rynek poszedł do góry, zawdzięczamy to globalizacji i szybkiej wycenie przy użyciu portali aukcyjnych.
