retroage.net

W Toshidena grałem za dzieciaka, bodaj w Demo. Przeszliśmy długą i daleką drogę Panowie. Długą i daleką drogę.

Ostatnie growe przygody to głównie ogrywanie gier na szaraku i PS2. Tak oto kolejno w tym roku ukończyłem już GTA 3 (PS2), Spider-Man (PSX) oraz GTA Vice City (PS2), a ku końcowi ma się przygoda z Croc: Legend of the Gobbos (PSX). Następny w kolejce będzie albo Spider-Man 2 (PS2), bo jedynkę ograłem jeszcze pod koniec zeszłego roku, albo Soldier of Fortune Gold Edition, którego jakiś czas temu zacząłem

W Lego: Jurassic World na PS3.

BloodyClaw pisze: ↑

2019-01-30, 00:36

W Lego: Jurassic World na PS3.

Chyba najlepsza część Lego. Ograłem z dziećmi na 100% (na XO) i często do niej wracamy.

fixxxer1 pisze: ↑

2019-01-30, 06:35

BloodyClaw pisze: ↑

2019-01-30, 00:36

W Lego: Jurassic World na PS3.

Chyba najlepsza część Lego. Ograłem z dziećmi na 100% (na XO) i często do niej wracamy.

Do gier z Lego mam stosunek ambiwalentny. Gram tylko, kiedy czuję miętę do licencji, a JP kocham bardzo mocno, szczególnie pierwszy film. I jakież było moje zaskoczenie, gdy ujrzałem całe Isla Nublar z filmu, po którym mogę swobodnie free-roamować - coś pięknego. Na takie wykorzystanie licencji czekałem jakieś 25 lat.

Poza tym tak jak piszesz fixxxer 1 - gra sama w sobie jest naprawdę świetna, więc dla kogoś, kto lubi pobudować w Lego też nadaje się idealnie.

Ja nie potrafię zrozumieć fenomenu gier Lego.
O ile pierwszą grę z serii - Lego Star Wars wspominam całkiem dobrze, a i Lego Harry Potter 1-4 było całkiem nieźle, o tyle każde kolejne części są dla mnie nudne i powtarzalne...

Ja tam w ogóle nie tykam gier lego ^^ widze jednak ze w rodzinie dzieciaki się nimi zachwycają, więc to one pewnie są docelowym targetem.

Ostatnio miałem kontakt z prawdziwą gamą gier! V-Rally na PSXa, Cadilacs and Dinosaurs na Dreamcasta (działa okrutnie źle), Sonic All-Star Racing Transformed ( jeszcze bardziej zajebista od zajebistej jedynki) na PS3 oraz Ecco the Dolphin także na DC (świetna rzecz, ale łatwo się zaciąć).

Yoshi's Island DS, wcześniej jakimś cudem nie ta gra ominęła a jest mega miodna

Stardew Valley i Super Smash Bros. ULTIMATE, oba na Switchu

Czas zacząć testować możliwości nowego kompa, na początek postanowiłem sprawdzić Hyperdimension Neptunia, albo raczej sprawdzić czy ma do zaoferowania coś więcej niż anime bimbały. Dużo nie grałem, ale jak dotąd sprawia wrażenie przyzwoitego, a już to oznacza że jest dużo lepsza niż większość innych gier tego typu.

Hyperdimension Neptunia podobno całkiem spoko połączenie VN z czymś w rodzaju jRPG.

W Bridge Strike, chłopaki odwalili kawał wspaniałej roboty

Olałem Hyperdimension i zabrałem się za Mad Maxa, którego zresztą już jakiś czas temu skończyłem.
Gra dość przyjemna, fabuły w zasadzie zero, ale za to klimatu mamy na pęczki. Przez pierwsze kilka godzin wciągnęło mnie niesamowicie, z czasem jednak frajda trochę ulatywała, pod koniec w zasadzie pędziłem na ostatniego bossa byle by tylko skończyć grę zanim ją porzucę. Przydało by się trochę dodatkowej motywacji do zabawy w tej (dosłownie) piaskownicy - bardzo brakowało mi trochę bardziej złożonych zadań pobocznych.
Najbardziej do gustu przypadły mi jazda, nasz zarąbisty główny pojazd (kosztem mocno znerfionego Maxa), soczysta walka, która jednak z czasem stała się dość upierdliwa i eksplozje. Początkowo bardzo podobały mi się także potyczki z pojazdami, jednak wprowadzenie mocno opancerzonych pojazdów wroga sprawiło że zauroczenie minęło błyskawicznie i zacząłem ich unikać lub używać niemal wyłącznie środków wybuchowych i bardzo rzadko miotaczy czy harpuna.
Nie skończyłem natomiast jeszcze The Darkness na PS3. Po wcześniejszym ukończeniu dwójki na PC spodziewałem się dość typowej strzelanki o dużym nacisku na fabułę z nieco nietypowymi mocami w której bez większego wysiłku rozwalamy wszystkich którzy stają nam na drodze. Tymczasem mam wrażenie że otrzymałem miks strzelanki i action-adventure, znacznie wolniejszej i mniej przystępnej, ale zdecydowanie ciekawej. W dwójce Ciemność była dla mnie integralną częścią rozpierduchy, w jedynce jej użycie jest moim zdaniem mniej intuicyjne, a Jackie znacznie słabszy przez co więcej czasu kombinuję jak zdjąć przeciwników kontrolując "węża" (creeping dark) lub ściągnąć ich na kręcącego się po okolicy darklinga (chyba tak się tam nazywają?), które swoją drogą są strasznie tępe.

kolo pisze:Nie skończyłem natomiast jeszcze The Darkness na PS3.

Życzę powodzenia w ukończeniu tego tytułu. Jedna z lepszych gier tego typu, komiksowo mroczna atmosfera i niezła fabuła (zwłaszcza jak na strzelankę z początków poprzedniej generacji) podchwyciły moje zainteresowanie i z przyjemnością przechadzałem się po ulicach Nowego Jorku, likwidując bandziorów bronią palną i mrocznymi "wężami", ciesząc się przy tym niepowtarzalnym voice actingiem protagonisty. Grałem także w dwójkę i, z tego, co pamiętam, ogółem autorzy wywiązali się z zadania, jednak nie dorównali świetnej jedynce.