Mój znajomy pracował kiedyś w (niestety w nie istniejącym już) sklepie z grami wideo. Na tle innych tego typu game shopów, ten charakteryzował się koszem z tak zwanymi „grami niechcianymi”. Można było przyjść, z tytułem, jakiego chcemy się pozbyć i wymienić go na inny tam się znajdujący z czego też, chętnie korzystałem. Wśród wielu crapów bądź mało ciekawych pozycji moją uwagę przykuło pudełko z chłopakiem wystrzeliwującym z ręki błyskawicę i tytułem Orphen Scion of Sorcery. Screeny na odwrocie opakowania, jak i opis wyglądały zachęcająco. Wracając ze swoja nową zdobyczą do domu, zastanawiałem się tylko, dlaczego ktoś ją tam zostawił, skoro jest taka fajna. Starczyło jednak trochę w Orphena pograć, by poznać odpowiedź na to pytanie.

W ramach nadrabiania zaległości dwa numery w jednym filmie. "Retro Gamer" to moim zdaniem najlepsze dostępne na rynku pismo traktujące o tematyce retro. Jeśli język angielski nie jest dla was przeszkodą, to zachęcam do zapoznania się chociaż z jednym numerem.

„Folklore” to jedna z wczesnych propozycji serwowanych przez nową wówczas konsole Sony Playstation 3. Jej bohaterowie będąc na tropie morderstw będą musieli szukać śladów nawet w zaświatach.

Zapraszam na wywiad z jednym z twórców demake Resident Evil 1 na Sega Mega Drive. To może być całkiem spory hit dla posiadaczy tej konsoli. Osobiście liczę, że Capcom da studiu zielone światło i pozwoli wydać „Bio Evil” w przyszłości w formie fizycznych kartridży. Obecnie chłopaki ruszyli z kampanią gry „Foxyland” na Indiegogo.

Dawno, dawno temu w nie tak odległej galaktyce, bo naszej, żył sobie nijaki Tomohiro Nishikado. Ów pan w 1978 roku stworzył dzieło, które całkowicie zrewolucjonizowało rynek gier wideo. Tytuł wyprodukowany na zlecenie firmy Taito będący jednym z największych dzieł w historii elektronicznej rozrywki. Mowa o Space Invaders, grze, w której sterując naziemnym działem, strzelało się do zbliżających się ku Ziemi kolejnych fal złowrogich obcych. Tytuł osiągnął sukces dzięki nowatorskiej mechanice (był między innymi pierwszą grą, której celem było zdobycie możliwie jak największego wyniku punktowego) i świetnej, jak na swoje czasy, oprawie graficznej.

Recenzje tej gry zacznę od postawienia bardzo prozaicznego pytania: Jak w ogóle sklasyfikować ten tytuł? Czy jest to typowa gra z gatunku FPS, czy może raczej gra przygodowa z elementami strzelanki, a może idąc dalej w gdybaniach, może to survival horror. Odpowiedź nie jest jednoznaczna i to od Nas, czyli graczy, zależy do jakiego gatunku przypiszemy tą grę, ponieważ ważne będzie nasze podejście do tego tytułu. Co i jak dokładnie… jeśli Was interesuje drodzy Czytelnicy to zapraszam do recenzji.

Panie i Panowie!!! Przed nami walka wieczoru!!! W lewym narożniku recenzent ze stajni Retroage, pogromca wielu starych gier, Jedah!!! Jego przeciwnikiem będzie pochodzący prosto z Ljn, tytuł wydany na konsolę NES, WWF Wrestlemania Challenge!!! Llleeeet’s get ready to ruuuumbleeeeeeeeeeee!!!!

Donkey Kong to postać, której chyba żadnemu fanowi gier wideo nie jest obca. Na początku lat 80 – tych była prawdziwym hitem salonów gier. Nic więc dziwnego, że wraz ze wzrostem popularności konsol i komputerów domowych, niesforny goryl został przeportowany na niezliczone ilości maszyn do grania. Jedną z nich był, mający premierę w 1983 roku, Famicom. Właśnie ta wersja Donkey Konga będzie tematem mojej recenzji.

Choć na PlayStation 3 wbrew pozorom nie brakuje platformerów to bardzo niewielu twórców zdecydowało się na przygotowanie gry z wymagającym poziomem trudności. Tym bardziej zapraszam do recenzji najbardziej zwariowanej gry w tym elitarnym gronie. Proszę państwa, oto Black Knight Sword.

Pinballe zawsze cieszyły się sporą popularnością w salonach gier. Nic więc dziwnego, że z czasem przeniesiono je do domów w formie gier wideo. Oczywiście nie mogą się one mierzyć z prawdziwymi maszynami ale ciągle potrafią wspaniale bawić na swój sposób.