Mimo dość krótkiej historii gier wideo, przestają być już one postrzegane jako niszowa rozrywka dla dzieci i maniaków. Stają się częścią kultury masowej. Naturalną konsekwencją tego, jest zainteresowanie środowisk naukowych. Wyrazem tego była już trzecia edycja konferencji Kultura Gier Komputerowych. Tym razem jednak po raz pierwszy do udziału w niej zaproszeni zostali przedstawiciele sceny retrogamingowej.

Czerwona, zalana krwią czacha to symbol Gears of War – gry powstałej na wyłączność na drugą konsolę Microsoftu. Xbox 360 może pochwalić się świetnym tytułem ekskluzywnym, z wyrazistym przeciwnikiem, konkretną charakterystyczną bronią i systemem osłon, który zapoczątkował wylew gier gears'o podobnych. Zapraszamy do świata opanowanego przez Locust'ów.

"Dziedzicu Eldricka, posłuchaj mych słów. Mawia się, że przed wiekami Eldrick walczył z demonami przy pomocy Kuli Światła. Wówczas przybył Smoczy Lord, który ukradł ów cenny glob i ukrył go w ciemnościach. Teraz musisz odzyskać Kulę Światła i przywrócić pokój naszej krainie. Smoczy Lord musi zostać pokonany." Tymi oto słowami król Lorik, władca królestwa Alefgard, rozpoczyna podróż naszego bohatera w celu ratowania krainy i ocalenia księżniczki Gwaelin. To również początek pierwszej w historii gry jRPG. Dragon Warrior (w Japonii znane jako Dragon Quest) to dzieło pracownika firmy Enix, Yujiego Horii, dla którego źródłem inspiracji były ówczesne RPGi, jak Wizardy czy Ultima.

Mega Drive zaprezentowany pod koniec lat osiemdziesiątych miał być pierwszym dostępnym dla zwykłego użytkownika systemem pozwalającym poczuć się we własnym domu jak w salonie arcade. Sega mocno promowała taki wizerunek konsoli przenosząc wiele automatowych hitów na szesnastobitowe kartridże. Jedną z najlepszych i najbliższych oryginałowi konwersji była gra o pewnym niepozornym rycerzu imieniem Arthur.

Kiedy Sony ogłosiło wprowadzenie kolejnego, piątego już modelu PSP na rynek, byłem pewien jednego - w życiu czegoś takiego nie kupię. Wersja dla plebsu na promocyjnych materiałach prezentowała się zdecydowanie gorzej od poprzedników - wyglądała na dużą, nieporęczną a dodatkowo materiały z jakich została wykonana przypominały produkty o wątpliwej chińskiej jakości.

Seria Breath of Fire jako taka jest dość powszechnie szanowana i uznawana za jedną z lepszych jeśli chodzi o gatunek jRPG, jednak większość graczy kojarzy ją głównie z odsłon na pierwsze PlayStation. Myślę, że tym bardziej powinni oni zainteresować się poniższą recenzją pierwszej części gry w wersji na Nintendo GameBoy Advance.Grę rozpoczynamy jako Ryu – przedstawiciel klanu białych smoków. Śpimy sobie spokojnie, gdy nasza osada zostaje zaatakowana przez pragnące władzy nad światem czarne smoki. Wioskę oraz jej mieszkańców przed całkowitą zagładą ratuje siostra głównego bohatera – Sara – odciągając najeźdźców od zabudowań i zostając przez nich pojmaną. Rządny zemsty Ryu rusza w podróż, której celem jest uratowanie swojej jedynej rodziny i wyzwolenie wszystkich królestw spod jarzma czarnych smoków. W czasie swojej wędrówki nasz bohater spotka wielu ciekawych ludzi i stanie przed wieloma wyzwaniami, w których pomogą mu przyjaciele – członkowie drużyny. Będzie to naprawdę różnorodna ekipa, zaczynając od człowieka – złodzieja, przez nagę – czarodziejkę aż po handlarza z głową ryby. Zwiedzane przez nas okolice pomimo sporej sztampowości również chwilami prezentują się dość ciekawie, w końcu nie na co dzień mamy okazję pospacerować po dnie oceanu.

Homeland na Nintendo Gamecube to tytuł wyjątkowy. Niestety ten skarb został zatrzymany w Japonii i świat nie miał możliwości by zobaczyć go w pełnej i kolorowej okazałości. Czas sprawił, że gra jest bardziej ciekawostką niż tytułem wartym sprawdzenia, ale o szczegółach dowiecie się z recenzji, do której oczywiście zapraszam.Homeland to skomplikowane, nieliniowe RPG autorstwa Chunsoft. Firmy znanej z pokemonowej serii Mystery Dunegon oraz pierwszych części Dragon Quest. Żeby opis był jasny muszę rozpocząć od tego samego punktu startowego, który wymusza na nas sama gra.

Dwudziestoczterogodzinny wyścig Le Mans, jeden z najstarszych i najbardziej wymagających wyścigów samochodowych stanowi niezwykle wdzięczny temat na grę. Czy Le Mans 24 Hours na Sony PlayStation dotrze szczęśliwie do mety czy też rozbije się po kilku godzinach na barierce? Zapraszam do recenzji.

Seria Donkey Konga została stworzona z myślą wykorzystania specjalnego bongo-kontrolera. Chociaż pierwsza i druga część zostały wydane w każdym regionie, to różnią się kompozycją utworów. Ustandaryzowała je dopiero ostatnia część serii Donkey Konga 3, głównie dlatego, że ukazała się tylko w Japonii. Zapraszam do recenzji.

Pamiętam, jak mając dziesięć lat oglądałem rozgrywkę szachową między moimi dwoma kolegami. Z początku czułem się znudzony, gdyż nie uważałem tej gry za coś interesującego. Wraz z rozwojem partii zacząłem jednak ją śledzić z coraz większym zainteresowaniem. Potyczka kolegów wciągnęła mnie do tego stopnia, że sam zapragnąłem nauczyć się grać w szachy.