Fani PlayStation mają nareszcie na RetroAge co podziwiać i do czego się modlić. Po latach posuchy do galerii trafia pierwszy model tej konsoli, który ze względu na swoje niewątpliwe walory, jest chyba najbardziej pożądany przez wszystkich fanów PSXa, przynajmniej jeśli weźmiemy pod uwagę jego podstawowe wersje.
Sony PlayStation SCPH-1002 to pierwszy, europejski model konsoli ze stajni Sony, którego premiera miała miejsce 29 września 1995 roku, a więc w niespełna rok po debiucie konsoli na japońskim roku. Wbrew pozorom ma on więcej wspólnego z wydanym w lipcu 1995 roku (jedynie w Japonii) modelem SCPH-3000 niż z premierowym egzemplarzem SCPH-1000 z 4 grudnia 1994. Przede wszystkim zrezygnowano w nim z wyjścia S-Video oraz dokonano modyfikacji płyty głównej. Między innymi dzięki temu udało się obniżyć cenę konsoli z początkowej – wynoszącej 399$ w dniu premiery w Japonii, do 299$ podczas premiery w Europie. Taka obniżka w niespełna rok robi wrażenie.
Jak na pierwszy model konsoli przystało jest to najbardziej bogata wersja, ale jednocześnie najbardziej awaryjna. Wbrew pozorom każdy model PlayStation różni się czymś od pozostałych, a ten ma najwięcej cech charakterystycznych. Przede wszystkim PlayStation SCPH-1002 jako jedyny europejski model konsoli posiada chinche, wyjście RFU DC OUT oraz profesjonalny przetwornik cyfrowo-analogowy. Przez co stał się on łakomym kąskiem dla wszystkich audiofili, zwłaszcza po wynikach niektórych testów w których wyszło, że po drobnych modyfikacjach może on spokojnie zastąpić odtwarzacze CD z górnej półki. Coś w tym musi być bo w Internecie pełno jest informacji potwierdzających specjalne zdolności audiofilskie tego modelu oraz zdjęć zmodowanych konsol. Oczywiście konsola ta posiada też pozostałe wyjścia obecne również w następnych modelach PlayStation, a więc wyjście AV, SERIAL I/O, które służy do połączenia dwóch konsol specjalnym kablem oraz port PARALLEL I/O, do którego można podpiąć m.in. przystawkę ułatwiającą używanie kodów w grach, że o wejściu na kabel zasilający nie wspomnę.
Z pozostałych widocznych na pierwszy rzut oka różnic warto jeszcze wspomnieć o tym, że dwa główne przyciski konsoli, a więc ten odpowiadający za włączanie/wyłączanie i otwarcie klapki mają angielskie nazwy „Power” oraz „Open”, które w następnych, europejskich modelach zastąpiono już odpowiednimi symbolami. Ponadto po otwarciu klapki w PlayStation SCPH-1002 od razu nasze oko powinno przykuć charakterystyczne ułożenie lasera, który w tym modelu jest w zupełnie innym miejscu, bliżej zasilacza, niż w przypadku następców. Laser to najsłabsze ogniwo tego modelu. Początkowo montowano w nim lasery o oznaczeniu KSM-440AAM, które były bardzo awaryjne i zrobione praktycznie w całości z plastiku. W europejskiej wersji konsoli o której mowa montowano zwykle trochę nowszy model lasera KSM-440ACM, który posiadał już metalową obudowę mechanizmu z soczewką, ale z racji położenia blisko zasilacza stosunkowo szybko się zużywał i miał problemy z poprawnym odczytem wstawek filmowych.
PlayStation SCPH-1002 to też najcięższy ze wszystkich modeli konsoli, a wszystko za sprawą płyty głównej. Po otwarciu konsoli widać, że jest ona wyraźnie większa niż ta z ostatniego modelu klasycznego PSXa, a więc SCPH-9002. Zresztą świadczą o tym same liczby. Pierwszy model PlayStation składał się z ok. 750 części podczas gdy jego ostatnia wersja już z około 400. Dzięki takiej polityce, Sony mogło skutecznie obniżać cenę konsoli, która w dwa lata spadła o 100$ z ceny początkowej wynoszącej 299$ na 199$, co skutecznie dobijało konkurencję, zwłaszcza Segę, która na aż takie obniżki nie mogła sobie pozwolić.
Na koniec wypada jeszcze napisać parę słów o tym co dostawaliśmy z konsolą przy zakupie. Oprócz niej w pudełku można było znaleźć pada cyfrowego SCPH-1080 (zestawy z Dual Shock pojawiły się później), pełne okablowanie, instrukcję (niestety jeszcze nie w języku polskim) oraz płytę z demami gier – Demo Disc 1. Wszystko do zobaczenia w naszej galerii.