Dziś prezentujemy materiał, którego bohaterem jest Nunchuk - drugi z kontrolerów do Nintendo Wii. Grucha, jak się na niego zwykło popularnie mówić wśród graczy, stanowi bardzo wygodne uzupełnieniem możliwości innowacyjnego sterowania jakim może poszczycić się Wii.

Każdy posiadacz Nintendo 64 wie, że Expansion Pak pozwala wydobyć z jego konsoli dodatkowe możliwości. Szczęśliwi posiadacze dodatkowej pamięci mogą m.in. delektować się wyższą rozdzielczością i dokładniejszymi teksturami w grach. Nic więc dziwnego, że Expansion Pak jest przedmiotem pożądania większości graczy. Szaleństwo zakupów skutecznie studzi jednak cena dodatkowej pamięci, która wynosi często tyle co sama konsola z okablowaniem.

Jeżeli jesteś fanem wyścigów samochodowych, a nie napotkałeś na swej drodze serii Burnout, to najwyższy czas nadrobić te zaległości. Gra wydawana została na konsole stacjonarne ale w końcu doczekała się wersji na PSP. Chcesz zobaczyć co jako fan samochodówek straciłeś? Zapraszam do recenzji Burnout Legends.  

Nintendo Wii dzięki swoim kontrolerom, których sterowanie zrewolucjonizowało sposób grania - osiągneło szczytu sprzedaży swoich konsol, przyciągnęło nowych "graczy" do rynku gier i sprawiło, że weszliśmy na wyższy level, w czerpaniu przyjemności z samego grania. Łatwe, banalnie proste i intuicyjne sterowanie wymusiło stworzenie całkowicie nowych kontrolerów do Wii. Dziś na retroage opis pierwszego z nich - Wii Remote. 

Marzyliście kiedyś o tym aby znów poczuć się jak 6 letnie dziecko, które kocha barwy i zabawę? Macie właśnie szanse tak się poczuć dzięki grze LocoRoco wydaną na przenośna konsole PSP! Zapraszam do recenzji. 

Lenistwo po raz kolejny wzięło nade mną górę w wyniku czego dział Playstation przez ponad miesiąc nie doczekał się update’u. Jednak w końcu przyszła pora na nowy materiał. W dniu dzisiejszym dział PS2 zostaje wzbogacony o recenzję Need for Speed Underground 2. Tytuł wszech i wobec znany (grupa docelowa to właśnie mainstream). Czy jest lepszy od swego poprzednika? Przekonajcie się sami – zapraszam do czytania.

Game & Watch Gallery to seria gier, która przenosi klasyczne gry elektroniczne wydawane przez Nintendo w latach osiemdziesiątych na konsole Game Boy, Game Boy Color i Game Boy Advance. Część z gier (Ośmiornicę, Kucharza czy Wilka i zająca) starsi gracze na pewno kojarzą z dzieciństwa, kiedy to cała gama tego typu gier trafiła na nasz rynek dzięki współpracy z naszymi czerwonymi „przyjaciółmi”.

Mario vs. Donkey Kong 2: March of the Minis jest kontynuacją bardzo dobrej gry, której pierwsze wydanie ukazało się na GBA. W pierwszej części sterowaliśmy tytułowym Mario, w drugiej na Nintendo DS sterujemy już nakręcanymi zabaweczkami mini-Mario, które wyruszają na ratunek pięknej Paulinie porwanej przez goryla. Jak wygląda sterowanie stylusem, czy gra podobna jest do Lemingów, jak wyszła zmiana grywanych postaci, czy kreator leveli jest fajny i jak wygląda online? Przeczytacie o tym w recenzji…

Posiadacze konsol Nintendo nigdy nie musieli narzekać na brak platformówek. Nie inaczej jest w przypadku konsoli GameCube. W zalewie najróżniejszych zręcznościówek znaleźć można też trylogię Ty the Tasmanian Tiger. Gry z tej serii nie są może specjalnie wybitne, ale dostarczają nie mniej rozrywki niż konkurencja z najwyższej półki. 

Jedną z najbardziej znanych serii Nintendo obok Zeldy jest Metroid. Gra nie jest tak popularna, jednak każda jej część nie ustępuje Zeldzie. Metroid Prime wydany na Nintendo GameCube okazał się być niespodziewanie dobry. Gra doczekała się kontynuacji jeszcze na tą samą konsolę, a całość trylogii zakończył Metroid Prime 3: Corruption wydany na Wii. Zapraszam do recenzji ostatniej części jednej z najlepszych gier w historii.