Istnieje wiele sposobów na twórcze wyrażenie uwielbienia gier video. Powstają różnego rodzaju fanarty, fanfiki, mody, grage kity, papercarfty… Dziś zapraszam na malutki przegląd remixów muzyki z gier video.

Bombardowany obowiązkami studenta, znalazłem chwile by zmierzyć się z wielkim tytułem na platformę Nintendo 64. Pragnę przybliżyć wam The Legend of Zelda Majora’s Mask . Kolejny genialny produkt z serii, ale czy jednak tak dobry jak Ocarina of Time?

Konsole używające jako nośnika danych płyt CD nabawiły się problemów z zapamiętywaniem. Antidotum na tą przypadłość są karty pamięci. Problem nie ominął poczciwego szaraczka PSX’a do którego obok oryginalnych kart Sony mamy do wyboru multum kart różnych producentów. Jednym z przedstawicieli tej grupy kart jest Gamester 1Mb.

Shenmue - gra legenda. To zdanie może wystarczyć za całą recenzję. Ale tak łatwo nie pójdzie. Trzeba naskrobać te parę akapitów i udowodnić niedowiarkom, że Shenmue to najlepsza gra we wszechświecie (no może przesadzam, ale tylko trochę). Pomysł na grę zrodził się w głowie Yu Suzukiego swojego czasu największej gwiazdy wśród deweloperów Segi. Spod jego rąk wyszły takie hity jak Hang-On, Out Run, Virtua Cop oraz przede wszystkim Virtua Fighter. I właśnie to klasyczne mordobicie było inspiracją powstania gry roboczo nazwanej Virtua Fighter RPG.

Prince of Persia to tytuł, który elektryzował wszystkich graczy na przełomie lat 90tych XX wieku. Przepiękna i niespotykana dotąd w grach precyzyjna animacja sprawiała, że nie można było wręcz oderwać wzroku od telewizora (tudzież monitora). Do tego dochodziła świetna fabuła osadzona na bliskim wschodzie i labirynty ciemnych korytarzy naszpikowane pułapkami. Nic dziwnego, że Prince of Persia odniósł tak ogromny sukces i po pięciu latach doczekał się sequela. Rynek gier rozwijał się jednak bardzo dynamicznie i legenda z czasem przemijała stając się tylko wspomnieniem sentymentalnych graczy. W 1999 roku uraczono nas nieudaną próbą przeniesienia gry w trzeci wymiar, po czym słuch o Księciu Persji ponownie zaginął. Po wieloletnich perturbacjach bohater powraca jednak w Prince of Persia: The Sands of Time. Dodać należy, że powrót to nie byle jaki, bo w pełnej chwale i blasku. Dziś na retroage serwujemy wam recenzje tej właśnie gry w wersji dla Nintendo GameCube.

Pozostajemy na fali, a raczej na rurze, bo po ostatniej przezabawnej recenzji tbxx’a o pewnym hydrauliku niejako kontynuujemy historię postaci parających się tym niedocenianym fachem. Tym razem bierzemy jednak na ruszt jeden z największych hitów w dziejach elektronicznej rozrywki. Mamy, bowiem do czynienia z pozycją, która nawet po latach wciąż broni się sama i niezagrożona wisi na topowych pozycjach na listach gier wszech czasów. Mowa o Super Mario 64 dla konsoli Nintendo 64 – pierwszym prawdziwym platformerze 3D, który wyznaczył gatunkowi kierunki, uznawane za wzorce do dnia dzisiejszego.

Sowieci wygrali II Wojnę Światową i zaatakowali USA. Plany globalnej dominacji jak zwykle pokrzyżował hydraulik. Przyłącz się do Freedom Fighters.

The Legend of Zelda: Spirit Tracks na Nintendo DS od samego początku budziła mieszane uczucia, głównie za sprawą wprowadzenia do niej pociągu. Przyzwyczajeni byliśmy do bardziej prymitywnych form transportu, jak koń czy łódka. Jak zatem udała się autorom ta dość ryzykowna zmiana? Zapraszam do recenzji.

Do usługi Virtual Console (VC) na Nintendo Wii jakiś czas temu trafił Super Metroid (pierwotnie wydany na SNESa w 1994 roku). Wielu graczy zapewne zastanawia się czy warto go ściągnąć. Czy gra zestarzała się na tyle, że jest niegodna kupna? Mam nadzieję że recenzja rozwieje wasze wątpliwości.

Zapraszam na spotkanie z niewydaną kontynuacją Streets of Rage na Sega Saturn.