Rodzinka Flinstone i Rubble żyje sobie spokojnie w prehistorycznym miasteczku Bedrock, aż pewnego dnia z XXX wieku przybywa Dr. Buttler i porywa zwierzaki jaskiniowców by umieścić je w swoim ZOO. Jedynym wyjściem z sytuacji jest chyba podążenie za niemiłym przybyszem. Dr Buttler zadbał jednak o wszystko, bowiem zniszczył także machinę czasu niejakiego Gazoo – kosmity będącego przyjacielem Fred’a i Barney’a. Części owego wehikułu zostały porozrzucane po całym świecie. Trzeba będzie wyruszyć w niełatwą podróż i pozbierać elementy, których bronią źli poplecznicy Dr. Buttler’a. Tak oto przedstawia się fabuła gry The Flinstones: Rescue Dino and Hoopy dla konsoli NES.

Przenieśmy się do czasów przełomu XX i XXI wieku. Polska wstępuje do NATO, ludzie bacznie wyczekują nowego stulecia, na ekrany kin wchodzi Matrix, tymczasem na szklanym ekranie bardzo popularny stał się serial Herkules wraz ze spin offem Xeną Wojowniczą Księżniczką. Ja także jako kilkunastoletni zagorzały fan bacznie śledziłem losy starożytnych super herosów. Na fali popularności kilku sezonowego tasiemca postanowiono stworzyć grę na konsolę Playstation - Xena: Warrior Princess, spójrzcie co z tego wynikło.

Glover 2 to kolejna gra, która nie doczekała się wydania za życia konsoli Nintendo 64, a wyciekła po latach do sieci. Ile frajdy daje turlanie piłek, kulek i innych owalnych przedmiotów wiedzą wszyscy ci, którzy zagrywali się w pierwszą część Glover. Kontynuacja przygód sympatycznej rekawiczki planowana była na 2000 rok, ale z nieznanych powodów nigdy nie doszła do skutku. Wielka szkoda bo Glover 2 zapowiadał się co najmniej tak dobrze jak jedyneczka. Grywalną wersję nieskończonej gry zdobyła ekipa z nesworld.com, a za rip i upublicznienie odpowiedzialny jest fenomenalny Carrot, który oficjalnie tym właśnie tytułem kończy przygodę z nie wydanymi grami dla konsoli Nintendo 64.

Nazywasz się Abe. Należysz do rasy Mudokonów: niebieskich, trójpalczastych, humanoidalnych mieszkańców nieznanej bliżej planety. Razem ze swoimi pobratymcami pracujesz jako niewolnik w fabryce mięsa - Rupture Farms – dla żądnych pieniędzy Glukkonów. Podczas jednej z przechadzek odkrywasz nowe, niecne plany rasy „panów”. Malejące akcje firmy i sprzedaż, zmuszają właścicieli do wprowadzenia innowacyjnych produktów. Zamierzają oni stworzyć przysmak mięsny z Twoich przyjaciół! Postanawiasz uciec z fabryki uwalniając wszystkich. Tak oto prezentuje się nam wstęp w grze Oddworld Abe’s Oddysee na konsolę Playstation.

Wszelakie platformówki i zręcznościówki to gatunki zdecydowanie przodujące na Game Boyu. Niestety rozrzut jakościowy jest bardzo duży, więc na znalezienie pozycji godnych uwagi trzeba poświęcić sporo czasu i funduszy. Przedzierając się przez gąszcz gier dla tego leciwego handhelda, prócz wielu produktów, które raczej powinny trafić na stoisko mięsne obok kaszanki zamiast do graczy, natrafiłem na dość interesujący tytuł. Asterix to oczywiście opowieść o nieustraszonym Gallu, popełniona przez Infogrames, co jednoznacznie podkreśla, że mamy do czynienia z porządnie wykonaną gierką.

Opisany przeze mnie pokrótce Banana Bunch Controller to pad dla konsoli Nintendo 64, który w zasadzie niczym szczególnym pod względem technicznym się nie wyróżnia. Szczerze powiedziawszy to normalny joypad w kolorze żółtym, o oznaczeniu NUS-005, ale zawsze musi być gdzieś jakiś haczyk...

Los Angeles czasy współczesne. Pewna zorganizowana grupa porwała twoją narzeczoną przy okazji zabijając jej ojca, który był szefem największej Japońskiej mafii. Podążasz za nią do Tokio, gdzie zostajesz wmieszany w sam środek brutalnej wojny gangów…

Joystick Pro-Line model CX24 przeznaczony jest do konsoli Atari 7800, ale również w pełni kompatybilny z Atari 2600. Jest alternatywą dla graczy, którzy przyzwyczajeni do klasycznego atarowskiego joya nie mogli pogodzić się z padami dołączanymi do ich nowej konsoli. Czy jest to jednak produkt godny uwagi?

Po ograniu wersji demonstracyjnej Duke Nukem Forever na PS3 zdecydowałem się na zakup pełnej wersji. Jakie są moje wrażenia? Zapraszam do recenzji.

Podjąć się zrecenzowania najlepszej gry spośród wszystkich platform to niemałe wyzwanie. Kultowy tytuł ma wielu zwolenników i przeciwników, a każdy na dodatek odbiera go na własny sposób. Spróbuję jednak sprostać temu wyzwaniu opisując The Legend of Zelda: Ocarina of Time wydaną pod koniec roku 1998 na konsoli Nintendo 64.